Regie: Gene Stupnitsky | 104 minuten | komedie, romantiek | Acteurs: Jennifer Lawrence, Andrew Barth Feldman, Laura Benanti, Matthew Broderick, Natalie Morales, Scott MacArthur, Ebon Moss-Bachrach, Kyle Mooney, Hasan Minhaj, Jordan Mendoza, Amalia Yoo, Alysia Joy Powell, Quincy Dunn-Baker, Matthew Noszka, Zahn McClarnon, Zahn McClarnon
Grote kans dat je nog nooit van Montauk gehoord hebt, maar het kustplaatsje in het uiterste puntje van Long Island staat te boek als dé badplaats voor de rijkere New Yorkers. Het stadje heeft slechts zo’n 4.500 inwoners, maar vanaf het voorjaar wordt Montauk overspoeld door toeristen, die zich graag onderdompelen in het aangename subtropische klimaat, genieten van de verse vis en het strandvertier of juist de rust opzoeken in de natuur in een van de zes State Parks in de omgeving. Het aantal inwoners van Montauk ligt tussen april en oktober beduidend hoger dan in de overige maanden van het jaar. Het toerisme is voor de Montaukers zowel een zegen als een last. Natuurlijk brengt het toerisme veel geld in het laatje, maar het feit dat al die ‘zomermensen’ appartementen en zomerhuizen willen kopen in de badplaats stuwt de prijzen voor de gewone Montaukers flink op. En laat dat nou net een van de motieven zijn van Maddie (Jennifer Lawrence) in de komedie ‘No Hard Feelings’ (2023) om in te gaan op een merkwaardige contactadvertentie op Craigslist.
Maddie is een échte Montauker die al haar hele leven in het kuststadje woont. Sinds het overlijden van haar moeder woont ze in het ouderlijk huis, maar de vraag is hoelang ze dat nog kan opbrengen. Ze moet namelijk nog duizenden dollars aan vermogensbelasting betalen en de aanmaningen stapelen zich op. Ze vervloekt dan ook al die ‘zomermensen’ die de prijzen zo opdrijven. Maddie werkt achter de bar in een strandtent en vult haar inkomen aan als Uber-chauffeur, maar dan nog houdt het niet over. Als we haar leren kennen, wordt haar auto door een sleepwagen van de gemeente meegenomen. Tot haar grote frustratie blijkt haar ex achter het stuur te zitten; aangezien ze hem op een nare manier heeft laten zitten, is hij niet van plan zich nog eens door haar charmes te laten inpalmen (en al helemaal niet als blijkt dat ze op geen enkele manier berouw voelt over de wijze waarop ze hem behandeld heeft en een poedelnaakte Italiaanse scharrel komt vragen wanneer ze weer naar bed komt). Zonder auto wordt het nog moeilijker om de eindjes aan elkaar te knopen en Maddie, die doorgaans blaakt van het zelfvertrouwen, is de wanhoop nabij. Tot ze online stuit op een contactadvertentie van een echtpaar dat op zoek is naar een leuke jonge vrouw die hun sociaal onhandige tienerzoon uit zijn schulp weet te halen, voordat hij naar de universiteit vertrekt. Dat er een oude Buick op haar wacht als beloning, haalt haar definitief over de streep.
Lawrence toont zich, zeker in de eerste helft van de film, een begenadigd komisch actrice: sprankelend, scherp en schaamteloos. Ook fysieke komedie gaat haar goed af, zien we in de hilarische rit naar de ouders van de jongen (op skeelers – haar auto is haar immers afgenomen – een chique oprit op klauteren zag er zelden charmanter uit). Het steenrijke koppel Allison (Laura Benanti) en Laird (Matthew Broderick) – duidelijk de ‘zomermensen’ waar Maddie zo’n hekel aan heeft – zoekt een vrouw die het zelfvertrouwen van hun zoon Percy (Andrew Barth Feldman) wat kan opkrikken en hem zijn eerste seksuele ervaringen wil laten opdoen. Hoewel Maddie al over de 30 is en ze eigenlijk op zoek waren naar iemand die minstens zes, zeven jaar jonger is, weet ze hen ervan te overtuigen dat zij degene is die deze klus kan klaren. Uiteraard gebeurt het allemaal achter de rug van de jongen om, in het diepste geheim.
In haar meest sexy jurk zoekt Maddy Percy op in het dierenasiel waar hij werkt, een zogenaamd toevallige ontmoeting waarbij ze hem probeert de versieren. Dat levert een van de grappigste scènes op van de hele film. ‘No Hard Feelings’ werd geregisseerd en (mede) geschreven door Gene Stupnitsky, bekend van de serie “The Office” (de Amerikaanse versie welteverstaan) en dit soort scènes ademt diezelfde absurdistische sfeer. In de eerste datingscènes toont Lawrence zich van haar dapperste kant, met als hilarisch hoogtepunt een scène waarin ze spiernaakt ten aanval trekt tegen een groep onverlaten die haar kleren en die van Percy jatten terwijl zij aan het skinnydippen zijn. Maar Lawrence kan ook goed uit de voeten als het allemaal wat serieuzer wordt. Het zal voor niemand een verrassing zijn dat het ongemak, de ongelijke verhoudingen en de onhandigheid tussen Maddie en Percy langzaam wegebt en de twee meer met elkaar gemeen blijken te hebben dan ze vooraf dachten. De jongen is bovendien slim genoeg om uit te vogelen waarom die veel oudere, zelfverzekerde en sexy vrouw ineens een bovenmatige interesse heeft in hem. Dat is allemaal niet zo spannend.
De tweede helft van de film heeft een veel lagere grapdichtheid en leunt meer op de vriendschap die opbloeit tussen Maddie en Percy. Lawrence draagt de rol met verve, zij is de reden dat deze in de kern weinig verrassende komedie werkt. Achter die muur van zelfverzekerdheid, dat korte lontje en die weggedrukte emoties gaat een personage met een diepere laag schuil en Lawrence weet Maddy’s transformatie overtuigend over te dragen. Verrassend sterk is ook haar tegenspeler Feldman, die al de nodige ervaring heeft als musicalster (zijn muzikale kwaliteiten mag hij hier ook nog even tentoonstellen) maar voor wie dit pas zijn eerste grote rol in een speelfilm is. ‘No Hard Feelings’ steekt op een aardige manier de draak met de verschillende generaties die Maddy en Percy personifiëren. Zo vraagt zij – duidelijk een exponent van de Millennial-generatie – zich om de haverklap af waarom Percy’s Gen Z-generatie amper drinkt, geen auto rijdt en niet de hele dag aan seks denkt. Twee of drie rake grappen zou voldoende moeten zijn, maar Stupnitsky melkt het contrast behoorlijk uit.
Voor een ordinaire sekskomedie kent ‘No Hard Feelings’ redelijk wat diepgang en verrassend veel hart. De humor is niet altijd even geslaagd, maar hier en daar zit een oprecht hilarische scène of oneliner verstopt. Origineel is het allemaal niet en de plot laat zich uitstippelen. Maar dankzij een van het scherm afspattende Jennifer Lawrence en haar even overtuigende tegenspeler Andrew Barth Feldman is ‘No Hard Feelings’ in zijn genre helemaal zo slecht nog niet.
Patricia Smagge
Waardering: 3
Bioscooprelease: 22 juni 2023
Tags: filmrecensent | Patricia Smagge
